Relatief Realisme

Zwart water gonst over de dijken,
over de dijken van het gemoed.
Een niet te stelpen lek.
Een alles vernietigende waterkolk.

Een zwartgat dat alles verorbert.
Verleden, heden en toekomst.
Verdwijnt in een nietszeggende stilte.
Een oerkracht perst al het licht,
en al het leven uit het aardse zijn.

Als de aarde open breekt,
onderwereld bezet bovenwereld
Zal men voelen, die kracht.
In een duister vacuüm.

21 augustus 2002