Een vacuüm resterend van een wilde periode, zwemt als een vis door een glazen torso. Een zoete weeïge pijn, voelt vertrouwd, wil je niet kwijt. Al wat anders is, is gevaarlijk. De levenspomp, opgeborgen in het dressoir, opdat het niet breken kan. Angst, het piepschuim des levens, verhindert scherven, geluk te brengen. 16 september 2008 |
Copyright © 2002-2013 Ron de Leeuw