Homowanemancipatie

Tot mijn spijt voel ik wederom de noodzaak om mijn gal te spuwen over mijn medehomo's en de ongevraagde pleitbezorgers van de homo-emancipatie, beter bekend als: waanwijze humorloze fag hags. Ik reageer met deze column op het woordenbraaksel dat op 28 juli jl. in een aanmatigend stukje in Het Parool is uitgekotst door Linda Duits en Gijs van der Sanden. Zij een typisch omhooggevallen Amsterdams Groen-Links-tutje en hij een quasi-intellectuele homofiele journalist. Samen hebben zij één favoriet onderwerp, de deerlijke onderdrukking van homo's en hoe zij dit middels hun glibberige fascistoïde gedachtepolitiebeleid willen gaan veranderen. Hoewel zij zelf het beschrijven als het slechten van de volgende horde in de homo-emancipatiestrijd. Want dat is kennelijk nog nodig...

Men is namelijk nog altijd té heteronormatief in Nederland. De term houdt in dat we collectief, als volk, heteroseksualiteit als de norm beschouwen en vervolgens daar ook op acteren. Een verschijnsels wat, in mijn bescheiden optiek, terecht is want heteroseksualiteit ís ook de norm. Homo's vormen, met een bevolkingsaandeel van ± 8% een serieuze minderheid. Doch Linda en Gijs willen heel graag dat heteroseksueel Nederland wat beter gaat nadenken over homoseksualiteit. Want waarom moeten de koddige commercials van supermarktketen Jumbo worden gemaakt met een vader, een moeder en twee kinderen? Oftewel een typisch heterogezinnetje. Welnu, misschien omdat het overgrote deel van de Nederlandse gezinnen zo'n typisch gezinnetje betreft?! Omdat, misschien, mensen pas in een onbegrensde koopmanie komen wanneer zij zich met de fictieve karakters hebben kunnen identificeren. Bedrijfseconomisch, lijkt mij althans, is het geen vergezochte motivatie voor heteronormativiteit in de reclames van de supermarkt. Volgens Linda en Gijs is heteronormativiteit iets dat raakt aan homodiscriminatie. Want hetero's hebben die retevervelende neiging om juist níet bij elk woord en elke zin die zij uitspreken, er rekening mee te houden dat er wellicht een gestoorde flikker is, met veel te lange tenen, die zich daardoor gediscrimineerd en gekwetst voelt. Waardoor terstond de kans op suïcide of drank- en drugsmisbruik significant groter wordt en dat valt dus te wijten aan die in- en inslechte heteroseksuelen die logischerwijs ervan uitgaan dat je hetero bent totdat je aangeeft juist géén hetero te zijn. Tenzij je natuurlijk al het homoloopje, de flapperhandjes én het typerende homostemmetje hebt eigengemaakt, want dan weet iedereen direct dat je een nicht bent als een paard.

Ja, aangeven dat je geen hetero bent, betekent dat je kenbaar maakt af te wijken van de norm. Bekennen niet te voldoen aan de norm wordt ook wel 'uit de kast komen' genoemd of tegenwoordig in mooi stijlvol Nederlands een 'coming out'. Dit geldt voor seksuele geaardheid, maar evengoed voor andere zaken. Denk bijvoorbeeld aan een tiener die aan zijn/haar strenggelovige ouders bekent atheïst te zijn en écht geen zin meer te hebben in de zondagse bezoekjes aan het sektarische sprookjespaleis. Je komt dus uit de kast naar je ouders, broeders en zusters, en wellicht naar de rest van de familie. Maar óók nadat je uit de kast bent gekomen, gesprongen, gekropen of getrokken tegenover je directe omgeving zul je nieuwe mensen leren kennen en zij hebben die supersappige roddel dat je een poot bent niet meegekregen. Elke keer wanneer je dan met je ietwat nichterige slisstem moet bekennen het liever keihard van achteren te ontvangen heet dat, in eveneens mooi Nederlands, een 'mini-coming-out'. Linda en Gijs geven als voorbeeld de wasmachinemonteur en de nieuwe collega op het werk. Want zeker de monteur van je wasmachine en je nieuwe collega zitten erop te wachten om te weten wat jij zoal uitspookt in je slaapkamer! Het is werkelijk een misselijkmakende vorm van egocentrisme waarbij je telkens weer bent overtuigd van het idee dat iedereen moet weten hoe jij geaard bent en dat iedereen daar ook maar specifiek rekening mee moet houden want dat is je ultieme recht. Nee, jij zet je niet naar de status quo van de samenleving, de hele samenleving, die zet zich maar naar jou! Gadverdamme!

Linda en Gijs pleiten voor meer zichtbaarheid van homoseksualiteit in de media, populaire cultuur en schoolboeken. Want volgens hen is homoseksualiteit nog niet zichtbaar genoeg. Dus meer homo's in muziekclips of in films? In het hersenceldodende GTST speelt drugskikker en gilnicht Ferry Doedens om de demonische serie zo'n theatrale voorbeeldhomo te geven. Het valt mee dat er nog geen quota zijn opgelegd voor minderhedenvertegenwoordiging vanuit politiek Den Haag voor elke serie of film van Neerlands bodem. Ha, ik denk ineens aan kekke rekenopdrachten in wiskundeboeken voor de onderbouw van het VMBO. SM-meester Cor wil graag 15 liter glijmiddel bereiden voor het übergeile leder bareback en vuistneukfeestje voor diezelfde avond. Op de verpakking staat geschreven dat in elke liter water 25 gram poeder moet worden gemixt. Cors verpakking bevat 250 gram poeder, heeft hij voldoende fistfuckglijmiddelpoeder voor het feestje die avond?

Of is dat heel misschien een beetje té banaal? Moet kunnen toch? Kom op, het is 2018 niet zo preuts doen! Half Nederland kijkt toch ook naar dansende kerels in hun leren blotebillenbroeken tijdens de Canal Pride in Amsterdam?! Ja, dat is het geval. Zo ongelooflijk zichtbaar is homoseksualiteit in Nederland. Ten minste één keer per jaar wordt iedereen, vrijwillig of moedwillig, door evenementen als Roze Maandag, Roze Zaterdag of de Pride in Amsterdam, er op haast agressieve wijze aan herinnerd dat er homo's zijn in de maatschappij. Nu vermoed ik dat de meerderheid, de hetero's, dit al lang weten. Ik bemerk gelukkig nooit problemen. Maar ik heb eveneens de oprechte angst dat wanneer dit continue homogedram van een aantal verongelijkte zure zeurnichten door blijft gaan, dat op een gegeven moment men er de buik vol van heeft en dit leidt tot een abrupt averechts effect. Ik bezie dit continue gezeur en gedram als de ultieme homo-emancipatieverwurging, waarmee jarenlange daadwerkelijke strijd om tolerantie, gelijke rechten en acceptatie teniet worden gedaan. Niet zozeer in politiek Den Haag, maar eerder het gewone volk waar we toch gewoon allemaal deel van uitmaken.

Stop met homodrammen