Apenrotsanalogie

Mannen zijn rouwdouwers; mannen zijn haantjes; mannen zijn als bijtjes, vliegend van bloem naar bloem, overal hun stuifmeel achterlatend. Mannen zijn eigenlijk niets anders dan apen op de apenrots. Vechtend om het beste plaatsje en het recht om te paren. Wellicht niet veel vrouwen, zullen het beseffen, maar mannen zitten spreekwoordelijk inderdaad op die apenrots. Zij voelen te allen tijde een ongeschreven hiërarchie waarin zij zich begeven en waarin zij moeten presteren om te kunnen klimmen. Als man word je geacht sterk, moedig, stoer, en mannelijk te zijn. Voldoe je daar niet aan dan ben je al snel een mietje in de ogen van de andere mannen.

Als tiener was ik nooit de stoere jongen en ook niet zo bijzonder mannelijk. Laat staan moedig of sterk. Uiteraard, zat ik op ongeveer het laagste punt op de apenrots bij de kneusjes. Een paar jongens zaten nog 'lager', maar zij waren de echt hopeloze nerds die sociaal gewoon niet erg sterk waren en vaak ook slecht van de tongriem gesneden. Frequent hadden zij een bijzondere motoriek; waren nogal introvert; bezaten een heel apart en sinister gevoel voor humor en vooral iets in hen trok pesters aan als wespen op suikerwater. Kortom, zij flikkerde nog net niet van de rots af, maar het scheelde niet veel.

Ik keek tegen ze op. Die jongens en mannen boven mij. Ik had ook zo willen zijn. Ze hadden meer geluk met betrekking tot hun uiterlijk; hun lichamelijke gesteldheid; hun snelle babbel en hun algehele populariteit. Daar ontbrak het mij totaal aan. De één die heeft het en de ander heeft het niet. Immers, er kan maar één aap bovenaan zitten. Overigens heeft elke club, school, werkplaats, groep, etc. een eigen apenrots. Sommige van die rotsen zijn duidelijker aanwezig dan andere. Op de ene rots zit je op het laagste punt en op de andere zit je misschien bovenaan. Het hangt echt helemaal af van het kneuzengehalte. Wat zien we nu met deze mannen als: Ali B, Jeroen Rietbergen en Marc Overmars? Ze zaten allemaal hoog op hun respectievelijke apenrots. Ze werden beschouwd als mannen met aanzien, succesvolle mannen met invloed. Er werd tegen hen opgekeken door omringende lagere mannetjes. Veel mannen hadden maar wat graag het aanzien genoten wat deze mannen toekwam. Het was ook zo overduidelijk dat deze mannen zich er heel goed van bewust waren dat zij zo hoog op hun apenrots zitten. Zij deelden de lakens uit en de andere mannen mochten dat niet vergeten.

Uiteindelijk krijg je jouw positie op de apenrots omdat andere mannen jouw die positie geven. Omdat jij hen kunt doen geloven dat zij een stapje lager horen te staan dan jij. Wanneer je jezelf in die positie bevindt ga je zonder enige twijfel na enige tijd het idee ontwikkelen dat jij die positie ook oprecht verdient. Je waant jezelf meer dan anderen en denkt ook echt dat je meer kunt doen dan anderen en die arrogante hoogmoed is waar deze mannen de fout in zijn gegaan.

Toch moeten mannen hier de hand in eigen boezem steken. Want wanneer jij gelooft dat een man hoger op de apenrots hoort te staan dan jij en je die man in bescherming neemt wanneer je merkt dat hij gedrag vertoont dat eigenlijk ongepast en heel bizar is, ben je ook onderdeel van het toxische probleem. Het is een groepje mannen, dat in de veronderstelling verkeert dat wat zij doen, niet ongepast of grensoverschrijdend is. Neen, zij bezien het eerder als het gedrag van een echte charmeur, een Casanova of een hitsige Don Juan. Zij vormen de oorverdovend stille echokamer, want er wordt namelijk niet over dit gedrag gesproken. Hooguit worden er soms duimen opgestoken, dikke knipogen gegeven en soms keurt een misplaatste high-five het gedrag goed. Dit is de perpetuum mobile die maar voort blijft gaan en het intrinsieke gif blijft verspreiden dat ten grondslag ligt aan dit schadelijke gedrag.

Jonge mannen, succesvol en aantrekkelijk, vlot in hun gedrag en in hun babbel, klimmen snel en gemakkelijk naar de top van de apenrots. Denk aan: succesvolle voetballers, zangers, rappers, zakenlieden en andere snelle jongens. Ze krijgen het hoog in hun bol en na jaren zijn het vieze mannetjes geworden die ongevraagd piemelfoto's en suggestieve seksuele berichten sturen en daar niks verkeerds in zagen. Wanneer ze dan doorhebben dat dat gedrag eigenlijk alle grenzen van het betamelijke overschrijdt, merken ze plots dat ze alleen staan op de rots. Alle steun is weggevallen, maar wel pas nadat de schade is gedaan. De mannen die, voorheen, hen nog ondersteunden, hebben zich nu tegen hen gekeerd en staan op het punt om de overtreders van de rots te lazeren.

"Wie zijn positie op de apenrots heeft verspeeld, wordt er vanaf gesodemieterd."